Adem bewust, train je geest en voel je lichaam!

Mijn naam is Evert Hettema en eigenaar en bedenker van Boga. In 2013 begon ik met een vriendengroep van vier vrienden mijn bewegingsleer te beoefenen in mijn achterkamer. Ik noem Boga een bewegingsleer omdat alles wat niet beweegt oud en krakkemikkig wordt en mijn Boga - en Wim Hof trainingen dat proces van verouderen en krakkemikkig worden vertragen door fysiek en mentaal te blijven bewegen.

Sinds ik besta train ik mijn geest en fysiek lichaam door  in - en ontspannende oefeningen.   Door trouw te blijven aan fysieke- en mentale oefeningen, versterk ik mijn spieren, verhoog ik het uithoudingsvermogen en onderhoud ik mijn homeostase. Tevens voed ik mijn brein met lezen, muziek maken, schrijven en de natuur. En dat is wat ik graag aan een ieder hier op moederaarde wil doorgeven. Keep moving, physically and mentally otherwise you get old.

Ook in tijden van verbouwingen, trouwen, scheiden, geboortes, vier kinderen opvoeden, weer scheiden, overleden vrienden, familie, werk, twijfels, keuze’s, al die externe prikkels die oxidatieve stress veroorzaken kon ik van me af schudden door trouw te blijven aan mijn oefeningen. Ik hield mijn zelf staande en my god, ik heb wat gewankeld.

Boksen was een grote uitlaadklep. Dat begon al in mijn jonge jaren. Betoverd door de kracht van spreken, zowel met zijn mond als met zijn vuisten plaatste ik Muhammad Ali hoog op de lijst van role models. Float like a butterfly, sting like a bee, no one hits faster then Muhammad Ali. Wat een durf, wat een wilskracht, wat een champ was dat. De liefde voor het boksen was geboren. Ook Nelson Mandela was een inspiratiebron. Voordat hij voor meer dan twintig jaar achter slot en grendel belandde was hij mede eigenaar van een boksschool in zijn hometown, in Zuid Afrika. Boksen was zijn uitlaadklep om de gevaren die een activist tegen een streng wit regime ervoer van zich af te slaan en te volharden in een strijd voor vrijheid. Tijdens zijn periode in de cel, hield hij een strak ochtendritueel aan. Hardlopen op de plaats, push ups, sit ups, burbies, schaduwboksen en mediteren. Elke dag, meer dan twintig jaar lang. Wat een discipline, wat een wilskracht.

Ik begon tijdens mijn mariniersopleiding in 1984 met serieuze bokslessen en had talent. Ik had in die periode geen tijd om wekelijks bokstrainingen te volgen omdat ik het merendeel van het jaar met de mariniers op pad was. Ergens op deze wereld. Gedurende Die periode bij de oudste krijgsmachtonderdeel van ons vaderland, het korps mariniers, de mannen van Michiel de Ruyter, in 1665 opgericht, leerde ik dat discipline je vrij maakt. Leerde ik om te handelen in extreem moeilijke situaties, de perikelen van moedernatuur te aanvaarden en te overleven, instinctief te reageren, door te zetten, en vertrouwen te houden dat er aan elke moeilijke situatie waarin  ik me begaf weer een einde zou komen. Ik ben tegen oorlog en verafschuw geweld, en ben blij dat ik mijn wapen nooit heb gebruikt in tijden van real deal situations. Maar de loyaliteit en broederschap die ontstond tijdens het doorstaan van fysiek en mentaal belastende oefeningen is met geen pen te beschrijven. Ik heb dat gevoel tijdens mijn werkloopbaan met andere collega’s nooit meer gevoeld. Ik deel dan ook graag mijn avonturen die ik tijdens mijn periode bij het korps mariniers heb mogen beleven aan de deelnemers van een workshop en maak verbanden. Hoe die twee uitersten elkaar versterken.

In 1988 starte ik dagelijks met bokstrainingen . Elke avond na 1700 uur reed ik van Den Helder, waar ik gelegerd was naar Leeuwarden om te boksen bij boksschool Olympia. Het ging welvarend. In 1989 werd ik kampioen van Noord Nederland en bereidde mij voor om voor de Nederlandse titel te strijden. Tijdens mijn voorbereiding op de titel, die uit meerdere gevechten bestond, sloeg een tegenstander mijn trommelvlies aan stront en moest ik noodgedwongen maanden rust houden. Gedurende die periode van herstel zakte mijn ambitie om door te gaan met wedstrijd boksen aangezien ik het niet waard vond om wellicht nog meer beschadiging aan te richten aan mijn gehoor en liefdevolle hersenen. Ik bleef verbonden met de boksschool, trainde lekker door en assisteerde de hoofdtrainer tijdens de trainingen.

Afijn terug naar de Boga

Ik leerde mijn vrienden bewust worden van hun ademfrequentie, tijdens ontspanning en inspanning. Hoe ze dankbaar gebruik konden maken van hun adempatroon om stress te herkennen en hun wilskracht te gebruiken om het een halt toe te roepen. Ze te laten zweten tijdens het boksgedeelte en al hetgeen wat je niet meer nodig bent van je af te slaan. Begin 2014 ging ik van mijn achterkamer verhuizen naar een sportzaal om daar Boga te geven in opdracht van de Geestelijke Gezondheidszorg. Ik ging wekelijks Boga geven aan mensen die binnen de GGZ een dagbesteding hadden. De sportzaal mocht ik gratis gebruiken om daar met mijn vier trouwe vrienden te trainen, en de mogelijkheid had om meer mensen kennis te laten maken met Boga

En zo geschiedde. Het ledental nam toe, het kreeg aandacht van de pers, en toen………toen kwam Wim Hof op mijn pad.

Mei 2014. Ik loop door de Veluwse bossen op weg naar het trainingskamp alwaar ik een weekend kennis ga maken met Wim Hof en zijn methode. Een kennismaking die zou uitmonden op een onuitwisbare vriendschap met mijzelf en met Wim. Want dat is all that matters. Vriendschap sluiten met jezelf in welke situatie dan ook versterkt het geven van liefde en de vriendschap met een ander.

Wim was één en al positieve energie en vertelde het ene verhaal na het andere. En nee, hij had het niet over zijn 21 wereld records, de beklimming van de Mount Everest in korte broek, en het onderwater zwemmen van wak tot wak, nee hij sprak over het autonome zenuwstelsel, het versterken van je immuunsysteem, de neurotransmitters en het cardiovasculair systeem. En dat we dmv onze wil die systemen in ons lichaam en brein kunnen beïnvloeden en activeren. Dat we meer kunnen dan dat we ooit dachten.  Wat een openbaring dit weekend. The power of the mind. Dat je in staat bent jezelf te helen van pijn en verdriet, van woede en jaloezie, van trauma’s en welvaartsziekten. Wauh!!!! Ik was over. Na dit weekend, waarin ik bij machte was om door mijn eigen wil en concentratie, klieren en kernen in mijn hersenen te activeren om stoffen te laten circuleren die je sterker, gezonder en gelukkiger maken wist ik het zeker, dit wordt mijn missie. Dit gun ik iedereen. 

Ik werd een instructeur.

En zo geschiedde.

In 2015 werd ik gecertificeerd om de technieken en de wijze lessen die Wim mij geleerd had over te brengen op andere mensen. Moeizaam kwam het op gang. Zo’n tegenstelling met de groei van Boga. Dat ging gelijk draaien. Maar mensen motiveren voor een WHM workshop was andere koek. Het was in 2015 nog steeds vreemd om in een ijsbad te gaan zitten of om het hele jaar door te zwemmen in het buitenwater. Wel had ik de Friese pers op mijn hand omdat ik de eerste Friese instructeur werd van the iceman methode. De Friese ijsman was geboren. Het heeft me geholpen om mensen nieuwsgierig te maken naar het vermogen dat we meer  kunnen dan dat we dachten. Tevreden en dankbaar kijk ik terug op een periode van 10 jaar dat ik workshops, clinics, en mijn bewegingsleer Boga mag geven. Dat ik zowel gezonde, minder gezonde, fitte, minder fitte, kinderen en volwassenen kenbaar maak dat ze meer kunnen dan ooit tevoren.

Ik nodig je dan ook graag uit om verder te kijken op mijn site en je aan te melden voor een Wim Hof Methode workshop, expeditie, boga, muziekles of 1 op 1 begeleiding. Je zult ervaren dat de kunst van het beleven van je leven begint bij de controle over je eigen wil. Jij bent de geest  die de adem aanstuurt en controleert om je gelukkiger, gezonder en sterker te voelen.

Namaste